عبارت – گروه جامعه: چند وقتی است که کاربران ایکس از قطعی و کمبود پیاپی آب در استان بوشهر گلایه دارند.
برخی از کاربران نیز از جیره‌بندی آب در بعضی از شهرهای این استان خبر داده‌اند.
وزارت نیرو هنوز واکنشی به این گلایه‌ها نشان نداده، اما بررسی اخبار این استان نشان می‌دهد که در یک دهه اخیر وضعیت آب شرب در بوشهر مناسب نیست و شهروندان به‌شدت از کم‌توجهی به این معضل شکایت دارند.
طبق سرانه های استاندارد وزارت نیرو و سرانه های میانگین کشوری اکنون به لحاظ تامین آب مشکل و کمبودی در شهر بوشهر وجود ندارد به عبارتی اکنون با سرانه نزدیک به ۳۵۰ لیتر نفر در شبانه روز آب در شهر توزیع و مصرف می شود، اما کماکان در بخش های توزیع و الگوی مصرف شاهد مشکلاتی هستیم.
از سوی دیگر فرایند توسعه فضایی شهر بوشهر در ابتدا با انکار و نادیده انگاری مناطق حاشیه‌ای و سکونت‌گاهی غیررسمی از ناحیه مقامات رسمی و سپس در نتیجه فشارهای اجتماعی، پذیرش دیرهنگام و الحاق آن مناطق با اکراه بوده است، پذیرش و الحاق دیر هنگام سبب توسعه غیر اصولی بافت شهری و همراه با ساخت و سازهای غیرفنی و شبکه معابر مشکل‌دار شده است.
ریشه دیگر مشکل در توزیع آب فرسودگی شبکه است؛ شهر بوشهر طولی بالغ بر ۶۰۰ کیلومتر دارد که اگر عمر مفید شبکه توزیع آب آن را ۳۰ سال در نظر بگیریم سالانه حداقل باید ۲۰ کیلومتر از این شبکه نوسازی شود تا عمر آن ثابت بماند و شبکه فرسوده تر و پیرتر نشود، میزان و رقم اصلاح مورد نیاز شبکه های اجرا شده غیر اصولی مناطق جنوبی که حدود ۲۰۰ کیلومتر برآورد می‌شود نیز باید به این رقم افزود.
اگر چه با صرف چند صد میلیارد تومان طی سه سال گذشته در مناطقی محدود از شهر بوشهر مانند عاشوری غربی، نیایش، جلالی، شغاب و مناطق محدود دیگر و انجام اقدامات اصلاحی طی چند سال اخیر، پایداری توزیع در شبکه ایجاد شده است اما در گام هایی همزمان با توالی معقول زمانی می‌بایست هم نسبت به استانداردسازی مابقی شبکه توزیع آب شهر بوشهر با اجرای خطوط اصلی و فرعی در مناطق مختلف شمالی و جنوبی شهر اقدام کرد و هم بخش های فرسوده آن باید در یک بازه زمانی معقول نوسازی شود
ضرورت دارد که دولت چهاردهم برنامه‌ای جدی در حوزه آب و آب‌خان‌ها در کشور تهیه کند تا غافلگیر نشود. مرحوم آهنگ کوثر که در چند روز اخیر درگذشت و به پدر آب‌خوان‌های ایران شهرت داشت، سالها بر اهمیت این ذخایر طبیعی تأکید کرد اما توجه چندانی به تذکرات او نشد.
به گزارش عبارت بحران آب در کشور جدی است و به گفته کارشناسان اگر صرفه جویی و فرهنگ سازی در زمینه کاهش مصرف آب در جامعه نهادینه نشود در حدود ۲۰ سال آینده ایران به بیابانی خشک تبدیل می شود.
بنابه گفته وحید جعفریان، جانشین مرکز بین‌المللی مدیریت جامع حوزه‌های آبخیز: کار کردن روی موضوع تاب‌آوری نیازمند ملاحظات چندوجهی است و نمی‌توان صرفا با چند بخشنامه به آن دست‌یافت. برای این موضوع نه‌تنها نیاز به مشارکت مردم که نیاز به حکمرانی خوب است تا منابع مالی درست و به‌موقع در اختیار قرار گیرد. در شرایطی قرار داریم که بودجه فقط یک سال ساخت یک سد، چندین برابر بودجه سازمان منابع طبیعی است که مدیریت سه‌چهارم عرصه‌های کشور را برعهده دارد. ساخت سدهای بزرگ قطعا تاب‌آوری ما را در شرایط دشوار سخت‌تر می‌کند. از بین رفتن تنوع زیستی، وابسته شدن جامعه مصرف‌گرا به منابع بیشتر، منوط کردن توسعه به دسترسی بیشتر به منابع آب، ساخت کارخانجات بدون توجه به آمایش سرزمین و… نشان می‌دهد که ما چقدر نیازمند بازنگری در نحوه توسعه هستیم. خیلی‌ها تصور می‌کنند به هر شکل فرایند توسعه را انجام دهند و در قبال آن درخت بکارند، درحالی‌که توسعه نامتوازن با یک پروژه جبران نمی‌شود. سیاست‌هایی که در آن به‌دنبال ایجاد منابع آب جدید با سدسازی بزرگ است، آسیب جدی به محیط‌زیست و منابع طبیعی وارد کرده است. کاشت درخت البته یک گام ما را جلو می‌برد ولی توسعه نامتوازن ۱۰ گام ما را به عقب می‌راند.
