عبارت -گروه سیاسی: دولت مرحوم رییسی دولت عجیبی بود. در انتخاباتی غیررقابتی به پیروزی رسید و برای نخستین بار بعد از انقلاب همزمان مجلس و شورای شهر و قوه قضاییه و تمامی نهاد‌های نظامی و غیرنظامی با او همراه بودند، اما برای انتصاب نیروهای مدنظرش اتفاقات عجیبی افتاد. از تغییر و دور زدن قانون برای انتصاب تانک انقلاب بعنوان شهردار گرفته تا پافشاری‌های عجیب برای حفظ رییس سازمان اداری-استخدامی. دورانی که مجریان تلویزیون و مداحان استاد دانشگاه شدند و برخی از مدیران بی ریش دولت روحانی با رشد محاسن جایگاه خود را حفظ نمودند (یکی از این نمونه‌ها همینک در استانداری مازندران مشغول است).
اما دولت محرومان که نهایتاً بخش بزرگی از طبقه متوسط را هم به جمع محرومان مملکت اضافه کرد، مدیران بدشانس هم کم نداشت. یکی از این مدیران بدشانس «یوسف نوری» استاندار فعلی مازندران است.
اولا این دارنده دکترای گردشگری، گزینه سوم دولت سیزدهم برای وزارت آموزش و پرورش بود. حسین باغ گلی؛ اولین پیشنهاد مرحوم رییسی رأی اعتماد نگرفت. سپس مسعود فیاضی؛ برادر داماد تانک انقلاب به مجلس و رفت و دست خالی بازگشت و نهایتاً نوری رأی اعتماد گرفت تا مجلس نشان دهد تا سه نشود، بازی نشود.
اما عمر وزارت نوری کم‌تر از ۵۰۰ روز بود و افتضاح تأخیر در پرداخت حقوق و عیدی معلمان در نوروز ۱۴۰۲ موجب برکناری یا بهتر بگوییم کناره‌گیری آبرومندانه او شد.
نوری بعد از این برکناری بیش از یکسال پست مهمی نداشت تا اینکه محمود حسینی پور استاندار مازندران به دلایل شخصی راهی پایتخت شد و البته به کابینه راه یافت و نوری در کمال ناباروری راهی ساری شد و در سوم اردیبهشت ماه سال جاری استاندار مازندران شد.
او امیدوار بود حداقل تا پایان دولت سیزدهم ساری خانه‌اش باشد و بتواند خاطره تلخ وزارت را فراموش کند، اما حادثه تلخ سقوط بالگرد رییس‌جمهور و شهادت او و همراهانش در ۳۰ اردیبهشت امسال بار دیگر موجب پایان زودهنگام مأموریت نوری شد.
اگرچه او تا انتخاب استاندار جدید در شهریور امسال همچنان مهمان ساروی هاست، اما نمی‌توان بد شانسی این سیاستمدار ایلامی را نادیده گرفت. حالا با انتخاب مسعود پزشکیان بعنوان رییس چهاردهمین دولت بعد از انقلاب، نوری باید آرام آرام چمدانش را جمع کند و البته به قول قدیمی‌ها به فکر طلسم شانس باشد.
