روزنامه ستاره صبح در گفتگویی با بهرنگ امیری، کارشناس سیاسی نوشت:
در طول ۴۷ سال گذشته به طور تدریجی نهادهایی با مأموریتهای مختلف شکل گرفتهاند که مشابه دولت عمل میکنند. یا به مرور زمان از مأموریت خود فاصله گرفته و در وظایف دولت یا دیگر قوا مداخله میکنند.
این نهادها و سازمانها گاهی تابع ساختارها و قوانین دولت نبوده و تابع قوانین داخلی خود هستند. در این شرایط معمولاً مأموریتهایی موازی اما خلاف جهت دولت برای خود تعریف کرده و با دولت زاویه دارند.
گاهی این مجموعهها به ضرر دولت کار میکنند. بعضاً به دلیل غلبه گرایشات سیاسی و جناحی اهداف برخی نهادها و سازمانهای موازی کاملاً خلاف مسیر دولت و منافع ملی است.
مخالفت این نهادها و سازمانها با برخی از دولتها تا جایی است که با هدف گرفتن امتیاز، مقام و سایر سهم خواهی های سیاسی و اقتصادی تا تخریب دولت و کارشکنی علیه اهداف دولت پیش میروند.
کاری برخی سازمانها و نهادها در اداره کشور جایی به چالشی بزرگ میان دولت و آنها بدل میشود که این مجموعهها بودجه میگیرند به عبارتی برای موازی کاری که منجر به کند شدن کار دولت میشود یا کار دولت را تخریب میکند، بودجه میگیرند!
هر سازمانی که مأموریت رسمی یا غیر رسمیاش موازی با وظایف دولت باشد و از بودجه عمومی سهم ببرد، خواسته یا ناخواسته در مسیر تضعیف دولت است.
مثل نهادها و سازمانهایی که از اشاره مستقیم و نام بردن از آنها پرهیز میکنم، ولی کارنامه این مجموعهها طی دهههای گذشته نشان میدهد که آنها در این سالها تنها و تنها در حال خرج بودجههای کشور برای ساخت و ایجاد زیر ساختهای داخلی خود بودند و کشور و مردم کمترین بهره را از فعالیت آنها برده است.
رئیسجمهور اشارهای درست و به جا به این موضوع داشت به احتمال زیاد اگر دولت با بودجه خواری برخی نهادها برخورد کند با رفتارهای مخرب روبهرو شود چون گروههای سیاسی و جناحی در این ماجرا دخیل و منتفع هستند. گذر از سنت بودجه پاشی به هیچ وجه آسان نخواهد بود.
اگر دولت چهاردهم بخواهد در این زمینه اقدامی اصلاحی انجام بدهد، تغییر تحول بزرگی خواهد بود که اگرچه پیش بینی میکنم با مقاومت سنگینی روبهرو شود اما به دلیل شرایط خاص کشور شاهد همراهی جریانها و شخصیتهای خاص با این تحول خواهیم بود.
سازمانهای موازی با ظاهری شبه دولتی قدرت میگیرند اما اقدامات آنها در صورت ناقص یا نامطلوب بودن دولت را تضعیف میکنند و همه عوامل دست به دست هم میدهند تا مردم اعتماد خود را از دولت و حاکمیت از دست بدهند.
اگر این وضعیت ادامه پیدا کند اول اینکه سازمان اصلی یا دولت بی انگیزه میشود. موازی کاری به کشور لطمه میزند. سازمانها و نهادهای موازی با سهم خواهی از بودجه هزینه کشور را بالا میبرند. این هزینه از جیب ملت میرود.
