عبارت – گروه سیاسی: مسعود پزشکیان رئیس‌جمهوری خوب با نیات خیر است، این را می‌توان از اقدامات بی‌سابقه‌اش نظیر رفع فیلترینگ برخی سکوها، توقف ابلاغ قانون جنجالی حجاب، رفع حصر مهدی کروبی و تلاش برای رفع حصر مهندس موسوی، واگذاری ایران‌خودرو و نجابت ذاتی‌اش که تاحدی به قوه مجریه هم سرایت کرده به روشنی دید.
اگرچه شرایط اقتصادی کشور به‌شکلی آشکار بحرانی است اما ناترازی و ورشکستگی در برخی حوزه ها میراث شوم دولت‌های پیشین هستند که دعوا و خودبزرگ‌پنداری را اصل قرار دادند، اما پزشکیان نه دعوا دارد و نه بعد از حضور در پاستور خودش را گُم کرد.
اگر تنش هسته‌ای ختم به‌خیر شود؛ چشم‌انداز روشنی پیش روی عملکرد اقتصادی دولت نیز خواهد بود، به‌خصوص آنکه بتواند اینستاگرام و یوتوب راهم رفع فیلتر نماید و هم‌زمان حاکمیت را قانع کند که دست از برخی فشارها بر زنان بردارد و به‌جای اینکه با توقیف خودروها به‌بهانه حجاب، پارکینگ‌ها را پر کند و برای خودش دشمن بتراشد، با کار فرهنگی و پذیرش خواسته‌های نسل جدید، شکاف بین نسلی را پُر کند.
اگرچه تندروها سعی کردند بی‌کفایتی همتی را دلیل اصلی وضعیت اقتصادی فعلی و گرانی دلار معرفی کنند، اما عاقلان دانند که همتی قربانی قطع رانت ارزی ازمابهتران و واگذاری ایران‌خودرو علی‌رغم مخالفت امثال ثابتی و جبهه پایداری شد. چنان‌که دیدیم بعداز برکناری همتی نه‌تنها قیمت ارز و سکه کم نشد، بلکه رکوردهای تاریخی را شکست.
سعید جلیلی و یارانش که هنوز زخم شکست در انتخابات را تازه می‌بینند از هیچ تلاشی برای زمین‌گیر کردن دولت دریغ نمی‌کنند، اما دست‌شان چنان خالی‌ست که جز زخم زبان زدن، تندروی و خرابکاری، کاری از آنها بر نمی‌آید. کسانی که دولت متبوعشان رکورددار بزرگترین اختلاس تاریخ معاصر خاورمیانه در پروندهٔ چای دبش است، به‌جای اینکه عذرخواهی کنند و پشت پرده حیا پناه بگیرند، در کمال پررویی طلبکار رئیس‌جمهوری شده‌اند که به‌جای آنها از مردم عذرخواهی کرده است
رفتار رادیکال این دارودسته نشان داد که با انتخاب پزشکیان چه خطری از بیخ گوش مملکت و شهروندانش گذشت و معلوم نبود اگر آنها به پاستور می‌رفتند چه سایه سیاهی بر سر ما می‌افتاد
مدیرانی که مثل انرژی هستند و همیشه از پستی به پست دیگر منتقل می‌شوند بر‌خلاف ادعای عوام‌فریبانه محروم دوستی، نه‌تنها قدمی برای برداشتن تحریم‌ها برنمی‌داشتند، بلکه برای اینکه رفقای کاسب تحریم‌شان دلخور نشوند بر آتش تحریم‌ها می‌دمیدند.
امثال امیرحسین ثابتی و دیگر نوچه‌های سیاستمدارِ در سایه بیش از دیگران تشنه‌ی توجه و دیده شدن هستند و توهین ثابتی و همفکرانشان به رئیس‌جمهور را باید مثل لگد زدن مورچه به فیل تفسیر کرد، کسی که خودش در دنیای خیالی‌اش قهرمان است، اما اگر از چشم‌انداز بالاتری صحنه را رصد کنیم، جز مزاحمی پرچانه و خیال‌پرداز نیست.
جبهه پایداری و یاران جلیلی نه‌تنها به پزشکیان و دولتش رحم نمی‌کنند و زیر میز وفاق می‌زنند، بلکه چشم دیدن قالیباف و همفکرانش را هم ندارند و مدتی است به رئیس قوه قضائیه هم چنگ و دندان نشان می‌دهند، این فرقه خطرناک اگرچه پشتوانه مردمی و عقل حکمرانی ندارند، اما تا دل‌تان بخواهد “رو” دارند
