عبارت – گروه سیاسی: ماجرای انتخاب استاندار مازندران کم‌کم درحال بدل شدن به یک کمدی سیاه است. رفتارهای اخیر یونسی رئیس ستاد انتخاباتی پزشکیان در مازندران حاوی این پیام غیرمستقیم است که گویا از رسیدن به طبقه چهارم ساختمان سفید خیابان انقلاب ناامید شده و از آن‌طرف برخی نامها مانند کاکویی و نعمتی و بازوند هم دیگر از دایره پچ‌پچ‌ها خارج شده‌اند.
اما اوضاع آنقدر قمر در عقرب شده که برخی از نزدیکان نوری؛ استاندار فعلی مازندران از ابقای او حرف می‌زنند و کارش را تمام شده می‌دانند، اگراین شوخی تلخ به گوش کسانی که در مازندران به پزشکیان رأی داده‌اند برسد، به قول عطار در منطق الطیر جامه از تن خواهند درید و سر به بیابان خواهند گذاشت.
نوری آنقدر استاندار درگیر روزمرگی و بدون چشم‌اندازی است، که بود و نبودش فرق چندانی در پیشبرد امور ندارد. او بیشتر در نقش سخنران مراسم دولتی و مناسبت‌های تقویمی ظاهر شده، تا اینکه درک و تحلیل درستی از مفاهیم تخصصی توسعه در استان داشته باشد. اگر تمام اظهارات وی در ۶ ماه اخیر را زیرورو کنید به‌زحمت نشانی از وفاق، اصلاح‌طلبی، برنامه‌محوری و ساختارگرایی خواهید یافت.
نوری بیش ازآنکه شخصیتی سیاسی باشد، مشغول ایفای نقش در قالب مسئول هیأت حل اختلاف است.
اینکه حتی حرف ابقای او را مطرح می‌کنند، توهین به کسانی است که اگر علی‌رغم تمام فشارها در انتخابات شرکت نمی‌کردند، امروز سعید جلیلی مشغول سخنرانی در بریکس بود.
اما سؤال مهم این‌جاست که دولت چهاردهم چگونه رفتار کرده که کسی مثل یوسف نوری برای خودش شانسی قائل شده است. این سؤال مهمی است!
وقتی رئیسی در آن انتخابات بامزه و رقابتی رئیس‌جمهور شد، مجید حسین‌زادگان می‌دانست که رفتنی است، همین قاعده در مورد طاهایی در دولت احمدی‌نژاد هم صادق بود.
البته آنچنان که ذکرش رفت این حرفها بیشتر در حد شایعه است، اما به قول دوستان حتی شوخی‌اش هم درست نیست.
