۲۶ تیرماه صد و سیزدهمین سالگرد خلع محمدعلی شاه قاجار از سلطنت در سال ۱۲۸۸ است.
تیرماه صد و سیزدهمین سالگرد خلع محمدعلی شاه قاجار از سلطنت در سال ۱۲۸۸ است. شاهی که با دریوزگی به سفارت روس پناهنده شد و در نهایت در تبعید درگذشت. درباره زندگی او سخن فراوان است اما کمتر به خرافاتی بودن محمدعلی اشاره شده است.
در این گزارش کوتاه به بهانه سالروز پناهندگی وی به باغ سفارت روس گریزی به بخش‌هایی از زندگی او زده‌ایم.
یک روزنامه انگلیسی درباره محمدعلی قاجار این چنین نوشت: «محمدعلی میرزا تا هنگام درگذشت پدر در ژانویه ۱۹۰۷ در منطقه پرت و دور افتاده آذربایجان به سر می برد.
این پادشاه که در ۲۱ ژوئن ۱۸۷۲ به دنیا آمده در زمان مرگ پدرش ۳۴ ساله بود. او تا این زمان هیچ گونه تعلیم و تربیت اروپایی نداشت و هیچ گاه از ایران بیرون نرفته بود. در اغلب سالهای این دوران حتی از آذربایجان خارج نشده بود.
کسانی که محمدعلی میرزا را در زمان ولایتعهدی دیده بودند او را مردی سبک‌سر و بی وقار و گفتارش را زشت و ناهنجار تشخیص داده هیچ گونه آثار ظاهری لیاقت و کفایت در او مشاهده نکرده‌اند.
در جوانی بسیار فربه و تنومند و دارای اندامی کوتاه و به طور خلاصه برای اشغال تخت کیانی که نیرومندترین قدرت آسیای غربی در زمان قدیم بود، شایستگی نداشت.
این شاهزاده دو سه صفت مخصوص به خود داشت. اول آن که تیرانداز ماهری بود. دوم آنکه کمتر عیاشی کرد و بیش از یک عقدی و چند زن صیغه زنی در حرمسرای خود نداشت. سوم آنکه همیشه دست تنگ و بی پول بود. گاه گاهی با گرفتن وام احتیاجات خود را برطرف می‌کرد و به طلبکاران خود با کمال سخاوت وعده می داد همین که به سلطنت برسد به آنان عناوین و القاب و مقام‌های شایسته اعطاء خواهد کرد.
محمدعلی بعد از فرار از ایران در کاخی که تزار در شهر بندری ادسای اوکراین در اختیارش گذاشت تا زمان انقلاب اکتبر ۱۹۱۷ یعنی مهر ۱۲۹۶ زندگی کرد. بعد از آن ملک جهان همسرش قصر و باغ بزرگی در ادسا خرید و محمدعلی به آنجا نقل مکان کرد. با رسیدن موج انقلابی‌گری به ادسا، محمدعلی قاجار احساس امنیتش را از دست داد و او دو سال بعد از انقلاب روسیه این شهر ساحلی را به مقصد شهر ساحلی سن‌رمو در ایتالیا ترک کرد.
محمدعلی ۶ سال هم در سن‌رمو زندگی کرد و در همانجا به بیماری دیابت حاد و نارسایی کلیه مبتلا شد و با اثربخش نبودن درمان در ۵۲ سالگی درگذشت.
احمد شاه قاجار که در مقطع زمانی مرگ پدرش در ایتالیا، در تور دور اروپا به سر می‌برد و در شهر پاریس فرانسه اتراق کرده بود به اتفاق هیات همراه و مقامات برخی کشورهای اروپایی در مراسم تشییع پیکر پدرش شرکت کرد. او ترتیب انتقال جسد محمدعلی قاجار از سن‌رمو ایتالیا به عتبات عالیات در عراق و دفن در حرم امام حسین(ع) در کربلا را داد.
محمدعلی شاه مردی به شدت خرافی بود. مجموعه استخاره‌های او ۴۴ سال بعد از خلع از پادشاهی توسط مرات‌الممالک گردآوری و از طریق مهندس مرآت در اختیار احمد توکلی قرار گرفته و او نیز از طریق عباس اقبال آشتیانی این مجموعه را در قالب کتابچه‌ای در نشریه یادگار چاپ کرد.
مجموعه استخاره‌های محمدعلی شاه در طول حکمرانیش توسط میرزا ابوطالب زنجانی روحانی مخالف مشروطه گرفته می‌شد.
براساس این منابع محمدعلی انجام بسیاری از امورش را به جای اندیشیدن و رایزنی با صاحبان خرد به فال و استخاره می‌سپرد. او اکثر تصمیماتش از قبیل عزل و نصب وزرا، سرکوب مخالفان و… را بر اساس نتیجه استخاره‌هایی که میرزا ابوطالب می‌گرفت، انجام داد.
یک نمونه از استخاره‌های حضرت سلطان را در ادامه می‌خوانید:
بسم اﷲ الرحمن الرحیم ــ پروردگارا اگر من امشب توپ به در مجلس بفرستم و فردا با قوهٔ جبریه مردم را اِسکات نمایم خوب است و صلاح است استخاره خوب بیاید والّا فلا یا دلیلَ المتحیرین یااﷲ.
جواب: قل لا تخافا اننی معکما اسمع و اری فاْتیاه فقولا له انا رسولا ربک فارسل معنا بنی‌اسرائیل: حکم خداوندی به موسی و هارون شد بروید نزد فرعون و بگویید ما فرستادهٔ خدا هستیم به‌سوی تو، سابق آیه هم می‌فرماید نترسید ما با شما هستیم… این کار باید اقدام بشود غلبه قطعی است اگرچه در اول زحمت داشته باشد.
محمدعلی شاه قاجار پس از به دست گرفتن قدرت، همواره از روس‌ها حمایت می‌کرد و آنان نیز به او کمک می‌کردند. در جریان به توپ بستن مجلس نیز، فرمانده قشون ایران را لیاخوف روسی بر عهده داشت. از این رو، وقتی که آزادی خواهان تهران را فتح کردند، محمدعلی شاه خود را در برابر آنان ناتوان یافت و برای در امان ماندن از دست مشروطه طلبان، به سفارت روس پناه برد. لیاخوف روسی، فرمانده قزاقان که این موضوع را شنید، به حضور فرماندهانِ فاتح تهران رسید و شمشیر خود را به عنوان تسلیم، در مقابل آنان بر زمین نهاد.
در ساعت چهار بعد از ظهر همان روزی که تهران فتح شد، جلسه مهمی با حضور پانصد تن از نمایندگان مجلس و بزرگان پایتخت و آزادی خواهان معروف در بهارستان منعقد گشت. این مجلس تاریخی که تحت عنوان «مجلس عالی فوق‌العاده» انعقاد یافت، محمدعلی شاه را که به سفارت روس پناه برده بود، از سلطنت مستعفی شناخت و پسر او سلطان احمد میرزا ولیعهد را به سمت شاهنشاهی ایران اعلام کرد. بدین ترتیب دوره استبداد صغیر که یک سال و بیست و دو روز به طول انجامیده بود به پایان رسید. محمدعلی شاه، مدت ۵۷ روز در سفارت روس پناهنده بود و سرانجام او را به خواری از ایران راندند و از آن پس در بندر اُدِسا در کنار دریای سیاه در کشور روسیه مسکن گزید.
