از اول مهر تا ۲۶ بهمن ماه امسال، تمامی استان‌های ایران با کاهش شدید بارش‌ها مواجه بوده‌اند. آمارهای رسمی نشان می‌دهند که همه مناطق کشور در وضعیت بحرانی و «کارت قرمز» قرار دارند، وضعیتی که نمایانگر یک بحران گسترده در زمینه تأمین منابع آبی است.
در این مدت، نه تنها کمبود بارش‌ها به حدی رسیده که برای تمامی استان‌ها وضعیت منفی ثبت شده، بلکه استان‌های کلیدی در جنوب غرب کشور، به ویژه مناطقی که سرچشمه رودخانه‌ها و نیروگاه‌های برق آبی در آنجا واقع شده‌اند، بیشترین آسیب را متحمل شده‌اند. این استان‌ها که از لحاظ منابع آبی اهمیت بالایی دارند، به‌ویژه در این سال‌های اخیر، در عمق بحران آب و انرژی قرار گرفته‌اند. در این میان تنها ۲ استان مازندران و قم با افزایش بارندگی مواجه شده‌اند. این یعنی فعلا مازندران تنها منبع آب کشور است که هم‌چنان سرپاست. محققان معتقدند در آینده نه چندان دور مردم و ملتی خوشبخت هستند که آب داشته باشند. مازندران باید در این خشک‌سالی قدر منابع آبی‌اش را بداند و اجازه ندهد با ورود فاضلاب و شیرابه زباله‌ها بیش از آلوده شوند.
گزارش‌های پیش‌بینی وضعیت بارش در سال‌های آینده نیز حاکی از ادامه این روند نگران‌کننده است، که نشان میدهد ایران باید خود را برای یک دوره کم‌بارشی بلندمدت آماده کند.
