تا باران می‌بارد، امیدی هست
یادداشت سردبیر- عالین نجاتی : قانون مُرفی برای بچه‌مدرسه‌ای‌های متولد دهه‌ی ۶۰ اینگونه تعیُّن می‌یافت که هرچه بیشتر دعا می‌کردند، احتمال رگبارهای شدید در زنگ ورزش بیشتر می‌شد. آن سال‌ها که هنوز زمان معنا داشت، ساسات معنا داشت، نوشتن آرزوها روی بخار شیشه‌ی مدرسه معنا
